|
باران ببار بر سر این برگ زرد و زار |
با قطره های خاطرۀ سبزی بهار |
|
این اشکهای ابری چشمان ما بشوی |
با گریه های پر نفس ابر مُشکبار |
|
یک جام، قطره قطره مِی خون خود بریز |
بر خاک تشنه کام درختان مرغزار |
مصطفی – ۱۳۸۸/۸/۶
در تو پايان نيست، آغازی دگر بايد تو را
نوشته ها و شعرهای مصطفی نقی پورفر