هماره نا آرام

قدمهایت را می‌ستایم،
و صلابت نگاهت را،
آرام و رها،
که درون آشفته را
ساحل آرامی خواهد ساخت
و هرگز
طوفانی سکوتش را نخواهد شکست.

بسویم بیا و سکوتم را

با صلابت سخنت
به سرودی از امید بدل کن.
در انتظار سرودنت هماره نا آرامم.

مصطفی – ۱۳۹۷/۱۰/۲۵

VN:F [1.9.22_1171]
Rating: 0.0/10 (0 votes cast)
VN:F [1.9.22_1171]
Rating: -1 (from 1 vote)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *